Yerin adı: Eskişehir’in Seyitgazi ilçesinde Külliyenin bir parçası olarak Ümmühan Hatun Medresesinin bitişiğinde konumlanmıştır.
Yapım Tarihi: Türbenin konumlanması itibariyle Ümmühan Hatun medrese ve türbesinden daha sonra inşa edildiği anlaşılmaktadır. Kadıncık Ana Ümmühan Hatun’un hizmetkârıdır. Kitabesi bulunmayan yapının bu bilgilerden yola çıkılarak yapının 13.yy’ın ilk çeyreğinden sonra yapıldığı yargısına varılabilir.
Kitabe: Kitabesi bulunamamıştır ancak türbe kapısının üzerinde Arapça “Ayni Ana” yazmaktadır
Vakfiye: Vakfiyesi bulunamamıştır.
Kurucu:
Sanatçı:
Onarım Durumu: Vakıflar Genel Müdürlüğü 1967 yılında, Seyit Gazi Vakfı ise 1986 yılında külliyede bazı onarımlar yapmıştır. Yapı günümüzde ziyarete açıktır.
Plan: Türbe Külliyenin doğu-batı doğrultusunda dikdörtgen planlı ve tek katlı bir yapıdır.
Yapının içerisinde batı duvarında açılmış ve Ümmühan Hatun Türbesine bağlantıyı sağlayan sivri kemerli bir pencere bulunmaktadır. Türbede sivri tonoz örtü sistemi kullanılmıştır.
Üçboyutlu Özellik: Doğu-batı cephesinin kuzeyinde basık kemerli bir kapısı bulunmaktadır. Alçak cephe duvarlarının üstünde kademeli üç silme dolanır. Türbenin kuzey cephesinde dikdörtgen biçiminde parmaklıklı bir pencere yer alır. Yapının üzeri kesme taş kaplı bir kırma çatı ile örtülüdür.
Malzeme: Türbede kesme taş ve moloz taş birlikte kullanılmıştır. Yapının iç bölümündeki duvarlar sıvanmıştır.
Süsleme: Herhangi bir süsleme programı bulunmamaktadır.
Tarihlendirme:
Değerlendirme: Anadolu Selçuklu Mimari envanterinin Eskişehir uygulamalarından biri olan türbe oldukça yalın bir kurulumdadır. Bir yapılar topluluğunun içerisinde kalmıştır.
Kaynakça: -ALTINSAPAN, Erol - PARLA Canan, Eskişehir Selçuklu ve Osmanlı Yapıları 1, Anadolu Üniversitesi Yay., Eskişehir, 2004.
-MENZEL, Th.,“Das Bektasi Kloster Sejjid Gazi”, Mitteilungen Des Seminars Für Orientalische Sprachen, 28/2, 1925, s.206
-SAY, Yağmur,”Seyyid Battal Gazi Kültü ve Seyyid Battal Gazi Külliyesi”,Tarihte Eskişehir Sempozyumu–1(2-4 Kasım 1998),Eskişehir 2001,s.187